Je weet niet wat je overkomt als je Het is warm in de hivemind oppakt: de verschillende pastelkleurige omslagen, emoji’s hier en daar, URL’s, Stockfoto’s (mét watermerk), alles in vetgedrukte letter. Je weet het meteen: de kitsch van het internet. Maar is dit ook poëzie? Jazeker. Deze debuutbundel is verreweg één van de beste boeken die ik las.
Met de vormgeving van de bundel vraag je je in eerste instantie af of je het wel serieus moet nemen. Het is zo veel en vreemd. Maar dan begin je met lezen. De gedichten zijn enorm rijk en intertekstueel, je kan blijven verdwalen tussen de woorden en nieuwe details opmerken. En zoals je bij het lezen van alle poëzie moet onthouden: je moet niet alles bij de eerste keer lezen willen begrijpen. De gedichten van Maxime Garcia Diaz zijn associatief, je moet je door de stroom laten leiden en vertrouwen op welke wendingen het neemt. Of het nu in het Nederlands, Engels of Frans geschreven is, de woorden slepen je mee. De bundel zit ontzettend goed in elkaar. De gedichten volgen elkaar heel natuurlijk op en rijgen langzaamaan verschillende thema’s aan elkaar. En de vormgeving brengt het juist nog meer bij elkaar.
was she pretty? would we call her pretty now?
was she nice? was she a nice person?
or a mean girl?niemand was ooit zo vrij & gevangen tegelijk
Uit: ‘Artificielle’, pagina 37
villainess verscholen achter juwelen & facial symmetry
baby-faced kapitaal, jonge pure-blood erfgename van een giftig
fortuin. meisje frankenstein, een mens kan niet in een fabriek
gemaakt of in een fantasietheater – dus jij moet wel object zijn
& objects can be possessed
Als het filosofisch concept posthumanisme je wat zegt, dan is dat de beste samenvatting van deze bundel. Nu kan ik mij voorstellen dat het wat vaag en academisch klinkt, maar eigenlijk is het heel simpel: de ontwikkeling de mens in combinatie met technologie. Het bestudeert hoe deze ontwikkeling voor sommige mensen makkelijker is dan voor anderen, bijvoorbeeld het verschil tussen man en vrouw. En dat doet ook deze bundel. De gedichten onderzoeken de scheidslijnen tussen het digitale en het lichamelijke. Welke invloed heeft het internet op hoe een meisje zich voelt in haar lichaam? Wat is de betekenis van een lichaam als alles digitaal wordt? Hoewel je misschien denkt dat het alleen maar over de toekomst gaat, is het evengoed een beeld van de wereld waar we ons nu in bevinden en tot moeten verhouden.
i wanted to disappear into deadspace but found none in any of
Uit: ‘A sim child has to go to school’, pagina 49
the corporeal worlds only alive spaces there teeming with things
that crawl on the skin i wanted to not be in the alivespace where
the lungs were asked to be so human the bones asked to be so
structure the sweet pink intestine asked to be so organ
Het is warm in de hivemind is een bundel die ik wil blijven herlezen. Elke keer dat ik er doorheen blader, heb ik weer iets nieuws te ontdekken. En nu kan ik mij goed voorstellen dat je afgeschrikt wordt door de overdadigheid van alles, zeker als je jezelf niet ziet als TikTokkende internetfanaat. Maar met deze bundel snijdt Maxime Garcia Diaz zulke interessante en actuele thema’s aan, dat je het niet wil missen. Je zal, misschien nog wat meer dan bij andere poëziebundels, je moeten openstellen voor een unieke leeservaring, maar dat is het meer dan waard. Deze bundel is overweldigend goed en ik zou het moeiteloos vijf sterren geven.
Oh ja, en volg Maxime Garcia Diaz op Instagram voor de parels van internetcultuur.
Het is warm in de hivemind door Maxime Garcia Diaz | De Bezige Bij | 2021
Ook enthousiast geworden? Fiets dan even langs je lokale boekhandel om ‘m te halen!